Tweede Bergensche Retrorit 2018
Na mijn avontuur in Duitsland, waar ik had deelgenomen aan Eroica Germany 2018, stond er een rit dichter bij huis op het programma: De Tweede Bergensche Retrorit, een rit over 75 kilometer door de kop van Noord-Holland.
Organisator was Rob Verhagen, fotograaf van beroep en geen onbekende in het Nederlandse Retrowereldje.
Rob had een mooie route uitgezet rond Bergen, Schoorl en Petten, deels verhard, deels onverhard.
De start vond vond plaats in Bergen ( N-H ), bij de oude stolpboerderij van Lia, een hele toffe locatie.
Er waren zo'n 30 deelnemers op een verscheidenheid van fietsen, retrobikes, tandems, mountainbikes, etc.
Ikzelf reed deze tocht op mijn recent verkregen Alan racefiets, de eerste aluminium racefiets waarvan de buizen met lijm waren bevestigd in de lugs.
Ikzelf reed deze tocht op mijn recent verkregen Alan racefiets, de eerste aluminium racefiets waarvan de buizen met lijm waren bevestigd in de lugs.
Met een bont gezelschap gingen we , na een bak koffie, van start.
Omdat het een pelotonstocht was reden we in een tempo van ongeveer 25 km per uur door het mooie duinlandschap rond Schoorl.
De rit voerde ons door bossen, duinen, weilanden en over dijken, we genoten van de mooie omgeving.
Het feit dat de zon ook steeds vaker tussen de wolken door kwam verhoogde het rijplezier zeker.
Toen we bij de Hondsbosche Zeewering waren aangekomen gingen alle remmen los, de ene na de andere renner demarreerde.
De hergroepering vond plaats aan het einde van de dijk, vandaar reden we als peloton weer verder.
Bij het mountainbikeparcours van Schoorl ging het bijna fout, Rob had bedacht dat we best een stukje tegen het verkeer in konden rijden over het parcours. Nu kan dat waarschijnlijk best wel als je dat door de week doet, maar op zondag is dat geen goed idee.
We hebben heel wat verwensingen naar ons hoofd geslingerd gekregen door verschrikte mountainbikers die op volle snelheid een bocht om kwamen en vervolgens een groep racefietsers op oude fietsen met dito kleding voor zich zagen.
Gelukkig zijn er geen ongelukken gebeurd, maar echt slim was deze move niet.
We reden weer verder en kwamen op onze tussenstop aan, in de omgeving van Schoorldam.
Daar kregen we allerlei versnaperingen om onze krachten weer op peil te brengen.
We vervolgden onze rit, maar de vermoeidheid begon toe te slaan bij sommige deelnemers, het peloton viel uit elkaar. En aangezien alleen Rob de juiste route in zijn hoofd had, en Rob nou net niet in ons groepje zat, moesten we op eigen gelegenheid de weg terug zien te vinden naar de boerderij vanwaar we gestart waren.
Dit is wonderwel gelukt, alle deelnemers zijn weer veilig op het eindpunt aangekomen.
En onder het genot van koffie, bier, chips en allerhande versnaperingen hebben we de tocht geëvalueerd en kwamen de sterke verhalen naar boven.
Conclusie: Een mooie tocht, een prachtige omgeving, fijne groep, en een paar schoonheidsfoutjes in de organisatie. Rob, bedankt, en mijn complimenten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten