Tour d' Historique 2018 Haarlem

Het complete deelnemersveld

Het is zondag 24 juni en ik denk dat het een mooie dag is om mijn tweede retrotoertocht te gaan rijden. Ik blijf vandaag dicht bij huis en fiets gekleed in mijn Banesto-outfit op mijn stalen Raleigh racefiets naar de Waarderpolder in Haarlem waar het nieuwe clubhuis van toerclub Excelsior staat. Ter ere van de opening van dit nieuwe clubhuis staat Haarlem dit hele weekend in het teken van de wielersport, met activiteiten als een wielercafe, singlespeed wedstrijden, een tijdrit, wedstrijden voor dames en heren en dus ook een heuse retrotoertocht: De Tour d'Historique die dit jaar voor de 5e keer georganiseerd wordt. Omdat ik nog maar net besmet ben geraakt met het retrovirus is het voor mij de eerste keer dat ik deze tocht ga rijden. Geheel onbevangen en onbevooroordeeld fiets ik dus naar Haarlem.

Bij het clubhuis aangekomen blijkt dat ik niet de enige ben die deze tocht gaat fietsen, zo'n 60 deelnemers staan al te trappelen van ongeduld om te mogen starten. En weer valt mij direct de ontspannen sfeer op die dit soort tochten blijkbaar kenmerkt. Bekenden begroeten elkaar, de veelal goed onderhouden antieke fietsen worden bewonderd, we slenteren langs de kraampjes met mooie retro onderdelen en drinken op ons gemak een lekkere bak koffie. Nadat ik mijn naam op de deelnemerslijst heb ingevuld krijg ik mijn kaderplaatje met daarop mijn startnummer 23. Wat opvalt is dat dit met recht een tocht voor jong en oud kan worden genoemd: De oudste deelnemer is Piet van Heusden, voormalig wereldkampioen op de baan. Piet wordt over 2 weken 89 maar fietst, gekleed in een wieleroutfit uit de 50'er jaren van de vorige eeuw, nog steeds zijn rondjes. Tijdens de tocht was Piet ook steevast voorin te vinden. De jongste deelneemster reed samen met haar vader op een antieke tandem het 40 kilometer lange parcours.  

De voormalig kampioen baanwielrennen( foto:Floris van de Bas)

Om stipt 11.00 uur klonk het startschot en vertrokken we voor een rit van ongeveer 40 kilometer door de omgeving van Haarlem. Het was bewolkt weer, een graadje of 18, soms een zonnetje.... prima weer dus om te fietsen. De route ging over verkeersarme paden door Spaarnwoude, een recreatiegebied tussen Haarlem en Amsterdam. Het was een bonte stoet die daar over de fietspaden trok. Het duurde niet lang voordat de eerste lekke band zich aandiende, iets dat zich diverse keren zou herhalen. Het motto "Samen uit, samen thuis" ging hier ook weer op, steeds weer werd er zonder mopperen op elkaar gewacht. Onderweg werden er leuke gesprekken gevoerd die, hoe kan het ook anders, veelal over het vervoersmiddel van de berijder gingen. In een slakkengang reden we naar de tussenstop in Spaarnwoude.  Deze tussenstop was bij het mountainbikeparcours van MTB Spaarnwoude, mij niet geheel onbekend omdat ik al jaren lid ben van deze vereniging en dit parcours met mijn ogen dicht kan rijden. Waar de organisatie van de toertocht geen rekening mee had gehouden was het feit dat er dit weekend internationale wedstrijden in het kader van de 3 Nations Cup werden gehouden op het parcours. Alles was dus afgezet en we konden onze tussenstop vanaf de kant waar we stonden niet op de reguliere manier bereiken. Na enige onderhandelen konden we door via een kleine omweg. Deze omweg voerde ons over de heuvelweg in Spaarnwoude, een venijnig klimmetje dat direct na een bocht steil omhoog gaat. Enfin, het gekraakt van de oude versnellingen was oorverdovend en menig deelnemer moest te voet omhoog lopen met de fiets aan de hand. Boven aan de heuvel stonden de Bondt Girls met allerlei lekkere versnaperingen op ons te wachten. Banenen, chips, ontbijtkoek, reepjes, kaas, mosterd, olijven in overvloed. En dit alles koste ons helemaal niets. Super dames!

Startnummer 23: Mijn Raleigh

Nadat we een groepsfoto hadden gemaakt vertrokken we voor het laatste deel van onze tocht en om ongeveer 14.00 uur kwamen we weer het het clubhuis van Excelsior aan. Tijd voor een bakkie en tijd om afscheid van elkaar te nemen. Retrotoertocht twee zat er weer op. 

Het was een leuke tocht met veel pluspunten maar ook een minpuntje. Positief beginnen is altijd goed, dus dat doe ik dan maar als eerste:

De organisatie was prima, de entourage was ook niets mis mee. De vrijwilligers hebben duidelijk heel goed over deze tocht nagedacht. Het feit dat je een tastbaar startnummer van de organisatie krijgt spreekt mij erg aan. Zo heb je altijd een tastbare herinnering aan de tocht en dat stel ik altijd erg op prijs. Ook het feit dat deze tocht niets ( ! ) kostte is een heel groot pluspunt. De verzorging op de rustplek was ook prima, ik heb wat dat betreft niets gemist.

Wat ik jammer vind is het feit dat we bijna alleen buiten de bebouwde kom hebben gefietst. Ik denk dat het erg leuk was geweest als we Haarlem zelf hadden aangedaan. Ik vond de route nu wat eentonig, maar dat kan ook komen omdat ik de omgeving van Haarlem wel kan dromen, ik heb hier erg veel fietskilometers liggen en denk dat ik alle paden in de buurt wel kan dromen.

Wat ik wel vervelend vond was het tempo waarin gefietst werd. Ik weet dat een retrotoertocht gelukkig geen wedstrijd is en dat de beleving voorop staat, maar ik vond het gereden tempo wel heel erg laag liggen. Het feit dat we met een groep van 60 deelnemers over 's Heeren wegen reden zal hier veel mee te maken hebben vermoed ik, maar toch.

Toch kijk ik met een positief en tevreden gevoel terug op deze tocht en wil ik de organisatie heel hartelijk bedanken voor alle inspanningen. Volgend jaar hoop ik zeker weer van de partij te zijn.

Op de facebookpagina van Tour d' Historique zijn diverse foto's en filmpjes te vinden van deze tocht.

In perfecte conditie! ( foto:Rob van der Linden )

Tijd om mijn fiets weer te kuisen ( zoals onze zuiderburen zo mooi zeggen ) en dan: Op naar Eroica Limburg!