Voordat ik verder ga met het verslag van mijn tweede toertocht, zal ik eerst eens wat vertellen over hoe het allemaal begon. Van jongsaf aan ben ik al aan het fietsen geweest. Meestal puur uit noodzaak: bij ons thuis hadden we geen auto, dus werd alles op de fiets gedaan. School bijvoorbeeld was iedere dag 15 kilometer heen en 15 kilometer terug. Ook vond ik het een heerlijke ontspanning en reed ik regelmatig wedstrijden tegen mijn buurtgenoten. En daarna, ja, je weet hoe het gaat, je trouwt, krijgt kinderen, begint een eigen bedrijf, druk, druk, druk! Het fietsen raakte in het slop. Totdat mijn zwager in 2009 fanatiek begon te fietsen. Dat leek mij ook wel wat. Ik had alleen geen fiets. Bij het oud vuil vond ik een oude Superia racefiets met 10 versnellingen en nog met de oude schakelhendels op het frame. Bij de Aldi was de wielerkleding in de aanbieding, bij de Makro hadden ze een goedkope helm........ en gaan met die banaan!
Het viel allemaal nog niet mee, ik haalde in het begin nauwelijks een gemiddelde van 23 km/uur, maar had er wel plezier in. Alex heeft zich in die periode erg in moeten houden denk ik. Maar langzaamaan ging het beter.
De snelheid werd hoger, de ritten werden langer.
En als het beter gaat, wil je ook een modernere fiets, eentje die schakelt op het stuur, liefst met meer versnellingen.
Die fiets vond ik eind 2009 op Marktplaats.
In Hoofddorp bood men een Gitane Mach 700 aan, eentje met 7 tandwielen achter en 3 voor, een verdubbeling ten opzichte van mijn Superia.
Voor € 90,00 mocht ik hem meenemen, dus dat heb ik toen maar gedaan. Er ging een wereld voor mij open!
Dit was pas fietsen! Wat wil een mens nog meer? En weer: de snelheid ging omhoog en de tochten werden langer.
Op deze fiets heb ik heel 2010 gereden, met als hoogtepunt de Jan Jansen Classic op 19 juni 2010, 120 kilometer over de Nederlandse Bergen, die ze ergens anders op de wereld heuvels noemen. Maar zoals het een fanatiek wielrenner betaamt was deze fiets uiteindelijk ook niet goed genoeg meer en moest er een echte fiets komen.
Na lang wikken en wegen is die fiets er ook gekomen.
In Oktober 2010 vond ik bij Dasia in Haarlem mijn droomfiets: Een Bianchi Via Nirone 7 in het wit en celeste.
Shimano 105, 10 tandwielen achter, 3 voor.
Weer een vooruitgang! De Gitane is gedegradeerd tot mijn regen en modderfiets, de Superia staat 's winters op de Tacx.
En die Bianchi? Die is echt top!
